Door Laura den Boon Naam: Hanna van Vliet Geboren: 6 juni 1992 Op school: 2004-2010 Beroep: actrice Woonplaats: Amsterdam “Ik heb wel eens een briefje van mevrouw Dolman en mevrouw Dijkstra in m’n kleedkamer gevonden. Dat was super lief!” Wanneer de vraag “Wat wil je later worden?“ aan jonge kinderen wordt gesteld, weten velen niet hoe snel ze moeten antwoorden. Vaak willen ze dokter, brandweerman, juf of topsporter worden. Ook mama (of papa) wordt vaak genoemd. Na een aantal jaar is van deze vastberadenheid echter weinig meer over. Wanneer leerlingen in de derde klas hun pakket moeten kiezen, leidt dit vaak al tot keuzestress en veel zesdeklassers weten pas kort voor 1 mei (de uiterlijke inschrijfdatum voor opleidingen zonder numerus fixus) welke studie ze gaan doen. En soms zelfs dan nog niet. Ook alumni van onze school hebben met deze keuzes te maken gehad. Maar wat doen de oud-leerlingen nu? Hoe ziet hun leven eruit en wat voor een rol heeft het Camphusianum hierin gespeeld? In dit eerste deel van een reeks interviews met oud-leerlingen bel ik met Hanna van Vliet, actrice. Toen Hanna zes jaar was, begon ze met toneelspelen bij het jeugdtheaterhuis in Gorinchem, waar ze tot haar achttiende zou spelen. Hierna studeerde ze aan de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie. Ze wist al vroeg dat ze actrice wilde worden en was hier gedurende haar middelbare schooltijd (2004 tot 2010) veel mee bezig. Toch was dit prima te combineren met school en was ze actief bij de leerlingenraad en de SPartacus. Toen ze aan het eind van de derde een pakket moest kiezen, koos ze voor NG met wiskunde a en natuurkunde. In de vijfde besloot ze echter natuurkunde te verruilen voor aardrijkskunde. Ondertussen had ze ook moeite met scheikunde. Toch is ze blij dat ze dit pakket had gekozen, hoewel ze het ook wel jammer vindt vakken als filosofie en geschiedenis niet meer in de bovenbouw te hebben gevolgd. “Ik was niet heel stil op school, ik was wel bijdehand. Ik denk dat ik wel altijd precies op het goede moment wist wanneer ik moest stoppen, zodat de leraren me nog net charmant vonden. Maar misschien overschat ik mezelf dan totaal en was ik eigenlijk heel irritant.” In 2010 werd ze toegelaten tot de toneelschool in Amsterdam. “Ik was heel blij toen ik dat hoorde. Als ik niet was toegelaten zou ik waarschijnlijk een tussenjaar hebben genomen om het volgende jaar het nog een keer te proberen.” Vier jaar later studeerde ze af en in 2014 speelde ze de hoofdrol in de musical Pippi Langkous, die ook in Gorinchem in de Nieuwe Doelen werd uitgevoerd. “Ik denk dat dat de leukste rol is die ik tot nu toe heb gespeeld.” Later had ze ook rollen in onder andere de stukken Momo en De Tweeling, voor welke ze in 2016 werd genomineerd voor een Musical Award voor beste vrouwelijke hoofdrol in een grote musical. Bovendien gaat over een paar weken de musical Fiddler on the Roof in première. Daarnaast speelt ze niet alleen in theaterstukken/musicals, maar ook in films: Zomerstorm; Ron Goossens, Low Budget Stuntman en Broers. Binnenkort komt ook de film Oh baby uit, waarin ze een van de hoofdrollen speelt. “Die film zal ook wel in Gorinchem in de bioscoop draaien.” Op de vraag of er een rol is die ze in de toekomst nog heel graag een keer wil spelen, heeft ze geen eenduidig antwoord. “Moeilijke vraag; er zijn zo veel rollen die ik nog wel eens zou willen spelen.” Naast haar rollen in films en theater, speelt Hanna ook rollen in tv-series. Bovendien is ze te zien in de Gamma-reclame. Lachend over het Gamma-spotje: “Ik hoop niet dat dat mijn visitekaartje wordt.” Hoewel iedereen van de middelbare school natuurlijk geheel zijn eigen weg is gegaan, ziet ze sommige klasgenoten nog af en toe. “Vooral de mensen die ook in Amsterdam wonen. Als ik een oud-klasgenoot tegenkom, doen we nog wel eens een biertje.” Daarnaast heeft ze ook nog wel eens indirect contact gehad met leraren. “Op een gegeven moment vond ik in de kleedkamer van De Tweeling een briefje van mevrouw Dolman en mevrouw Dijkstra dat ze de voorstelling zo leuk hadden gevonden. Dat was wel heel lief. Ook mevrouw Willemse heeft trouwens wel eens een briefje achtergelaten.” Als ze terugdenkt aan haar middelbare schooltijd, heeft ze hier eigenlijk alleen maar positieve gevoelens bij. “Ik heb een heel leuke tijd gehad toen ik op het Camphusianum zat. De school heeft iets persoonlijks en was altijd leuk en fijn en het had voor mij meerwaarde Latijn en Grieks te volgen. Ik heb nu toch meer achtergrond over de Griekse drama’s. Een van de leukste ervaringen vond ik denk ik de uitwisseling, ik ben toen naar Sicilië gegaan. Hebben jullie nog steeds een uitwisseling met die Italiaanse school?” Als ik vraag of ze nog een levensmotto/-wijsheid heeft, moet ze lachen. “Dat ik nu al in de positie ben antwoord te geven op die vraag. Maar ga vooral doen wat je leuk vindt. Mijn ouders zijn allebei dokter, maar hebben mij gelukkig niet ‘gedwongen’ geneeskunde te gaan studeren. Er waren natuurlijk wel mensen die dachten “Je hebt gymnasium gedaan, waarom zou je actrice willen worden?” Maar gelukkig zijn de meesten altijd wel positief geweest. Ik hoop nog lange tijd actrice te blijven.” |
Archieven
Juni 2018
Categorieën |